Hong Kong- co zabaczyć? Nic, bo pada!

                2- dniowa wycieczka wizowo-odświeżająca zakończyła się niestety połowicznym sukcesem. Wiza, co prawda, jest, no ale jeśli chodzi o zwiedzanie, to udało się niewiele.

                Niestety Hong Kong przywitał mnie( a właściwie nas) pogodą, która dość skutecznie odbierała ochotę do dogłębnego poznawania miasta. Z marszu trzeba było zapomnieć o wszystkich atrakcjach, które opierają się na podziwianiu widoków. Przejrzystość powietrza i zachmurzenie nie dawały szans na zauważenie czegokolwiek.

                 Z drugiej jednak strony, trochę udało się zwiedzić, więc koniec narzekania- przejdźmy do opowiadania:)

                 Hong Kong to miejsce o bardzo dużej gęstości zaludnienia. Dużo ludzi, mało miejsca- taki wniosek wyciągnie każdy, kto spędzi w tym mieście więcej niż 30 sekund. Brak przestrzeni nadrabiany jest jej oszczędnością i rozbudowywaniem do góry, a nie jak wszędzie indziej w szerz.

                 Bardzo łatwo można to zauważyć w różnego rodzaju niskobudżetowych hotelach. Pokój w takim miejscu jest niewiele większy niż łóżko, które się w nim znajduje:)

                   Na zdjęciach widać, że pokój to praktycznie łóżko plus 30,40 cm przestrzenii między drzwiami, a wyrem:) Jeśli ktoś ma jakieś zapędy klaustrofobiczne, to zdecydowanie nie polecam tego typu hoteli.

                   W ogromnym budynku, w którym mieścił się mój hotel, mieściło się również kilkadziesiąt innych tego typu noclegowni. Po prostu jeden wielk biznes. Parter, gdzie była część, nazwijmy to usługowa, znajdowało się takie małe Hinditown. Sami Hindusi prowadzący różnego rodzaju biznesy. A to zegarki, a to garnitury, a to inne pierdoły. Strasznie męczące było ciągłe mówienie " no, thanks", więc wpadliśmy na pomysł, żeby mówić po chińsku, że nie rozumiemy po angielsku. Lepiej skutkowało i dawało więcej frajdy:) Miny Hindusów bezcenne. Generalnie w HK trzeba mieć raczej silne nerwy.

                   Mieszkaliśmy w Tsim Sha Sui w Kawloon. Miejsce raczej bogate, choć kontrastów nie brakuje. To tutaj najlepiej podziwiać Symfonię Świateł, tutaj można przejść się po alei gwiazd, tutaj też można zrobić zakupy w salonach takich jak: Rolex, Gucci, Prada itd. Z drugiej strony też można przespać się w tanim hotelu, zjeść kebaba itd.

                    Symfonia Świateł to dość ciekawie zapowiadająca się atrakacja. Ze specjalnej promenady można podziwiać ogromne drapacze chmur znajdujące się na wyspie Hong Kong. Jest ich mnóstwo, robią niesamowite wrażenie, szczególnie w nocy. Widowisko polega na tym, że w rytm muzyki drapacze chmur przedstawiają kombinację iluminacji, grę świateł itp. 

         

              Na filmiku można zobaczyć, mniej więcej, jak to wygląda. W moim osobisty odczuciu to miejsce ma tak ogromny potencjał, że możnaby jednak przygotować coś bardziej spektakularnego.

             Tak naprawdę po pierwszej minucie nie ma co oczekiwać na nic nowego. Mimo, że warto to zobaczyć, oczekiwałem więcej.

              Była to chwila dobrej widoczności. Przez kolejne 2 dni z tego samego miejsca dosłownie nie było widać wyspy, a jest to odległość kilkuset metrowa.

              Potem był jeszcze spacer aleją gwiazd. Niestety gwiazdy były raczej chińskie, więc słaba opcja. Pamiętam tylko Jackie Chan`a oraz, w tamtym momencie, zupełnie nieznanego mi człowieka o pseudonimie "Sam Hui". Tak bardzo wryła mi się w psychikę ta postać, że niewiele póżniej wypatrzyłem w metrze jego plakat.

                 

                Tym akcentem zakończę posta, a więcej o przygodach w Hong Kongu w kolejnych odsłonach...

Spodobał Ci się ten artykuł???

Oto kilka innych, dotyczących Hong Kongu i nie tylko:
Hong Kong cz. 2
Hong Kong, cz. 3
Chińskie zabawy na plaży [+18]
Foshan- Świątynia Przodków
Delta Mekongu